സ്നേഹിതാനുഭവ...(കവിത) - അന്‍വര്‍ ഷാ ഉമയനല്ലൂര്‍

       കവിത                     അന്‍വര്‍ ഷാ ഉമയനല്ലൂര്‍        

                സ്നേഹിതാനുഭവ..                                

ശൗരിതന്‍ നയന,മതേഗാത്രമത്രമേല്‍

സൗമ്യം ശുഭസ്മിതരൂപം; തേജോമയം!

ആരിതെന്‍ മുന്നില്‍നില്‍ക്കുന്നതാമീ,മഹാ-

തേജസ്വി! കൈകൂപ്പിനില്‍പ്പിതേന്‍ സാദരം.

ഹേമവര്‍ണ്ണംപോല്‍ നിറഞ്ഞൂപ്രഭ; യതിന്‍-

മീതെയായേനറിഞ്ഞിന്നു-തിരുഹിതം

വീണുപോയ് ചരണാംബുരുഹ യുഗ്മത്തിലേ-

നറിയാതെ തല്‍ക്ഷണം; മന്ദം വിടര്‍ന്നകം.

വിധിശാസനാല്‍വന്നരികിലായ് നിന്നതോ,

മമ മുക്തസംഭ്രമ മനഃചഞ്ചലത്തിനോ?

തത്ര തവചാരെ ചിരിതൂകിയെത്രപേര്‍

കൃത്യമായര്‍ത്ഥിച്ചിതേന്‍-പരിപാഹിമാം.

അനന്തരം മൃദുമന്ദഹാസംവിടര്‍ന്നുടന്‍

തൃക്കൈകള്‍ മൂര്‍ദ്ധാവില്‍വച്ചൂ ഗദാഗ്രജന്‍

ഹൃദയപരിതാപവുമൊന്നായ് ശമിച്ചുടന്‍

ഗുരുചരണപത്മേ നമിച്ച പ്രതീതിയില്‍.

ധര്‍മ്മപരമാനസ സന്നിധിയില്‍നില്‍ക്കവേ,

ഖിന്നതയെല്ലാമലിഞ്ഞുപോയ്, ധന്യനായ്

പിന്നാലെവന്നു ചിതാനന്ദ,മതിശക്ത-

തുല്യമായ്‌ത്തീര്‍ന്നുടല്‍ നീങ്ങിയെന്നാധികള്‍

മുഖാംബുജംകണ്ടു ലയിച്ചുനില്‍ക്കുന്നയെന്‍

ലംബിതഹാര,മല്പംതാഴ്ന്നു; പിന്നെയും

ജഗന്നാഥഭാവമില്ലതികരുണമാം നയന-

മാവോളമേന്‍നോക്കി നിന്നുവത്യാദരം

വൈരേണ പോകുന്നന്നതാരാണുതിരികെ,പി-

ന്നൊരുദിനമാ,സ്മിതാസ്യത്തേയറിയുകില്‍?

കൈരാതവേഷമണിഞ്ഞുചെന്നീടിലും

വൈകാതെയാകുമാരുംമര്‍ത്യജാതിയില്‍.

പ്രപഞ്ചൈക കര്‍ത്താ, തിരുമുമ്പിലടിയന്നു-

മിത്ഥം നമിക്കുവാനായതേ,യത്ഭുതം!

ഏനരുണപങ്കജം കണ്ടുമതിയായതി-

ല്ലറിയാതുണര്‍ന്നുപോയ്,ഭൂതലേ;യീവിധം!!